3 April 2017
Mama en papa wilden mijn geslacht graag tot op het einde als verrassing houden. Een opdracht die moeilijker leek dan aanvankelijk gedacht. Mensen mochten raden naar mijn geslacht en omdat mama zo ziek was in het begin dachten velen dat ik een meisje zou zijn. Gefopt! Ook jongens kunnen hun mama ziek maken. De misselijkheid ging over en de dagen, weken en maanden vlogen voorbij in mama's buik. In de nacht van 2 op 3 april kondigde ik aan dat ik er uit wou en uiteindelijk nam ik op 3 April om 19u56 mijn eerste hap adem. Nu ben ik hier en kan ik eindelijk beginnen aan mijn tocht door deze wonderlijke wereld.
Op 27 juli 2016 ontdekten mijn mama en papa dat ik eraan zou komen. Ze keken al eventjes uit naar dit moment en waren dan ook super gelukkig. Het warme nest waarin ze beide zijn opgegroeid nemen ze als voorbeeld om ook mij een mooie toekomst te geven. Of ik nu wil programmeren zoals mijn papa of leerkracht wil worden zoals mijn mama, de normen en waarden die zij ooit kregen zullen ze nu doorgeven aan mij zodat ook ik mijn eigen juiste keuzes in het leven kan maken.
Mijn peters, Niels & Jens, verlangden er allebei heel hard naar om mijn peter te mogen zijn. De verrassing was dan ook heel groot toen mama en papa hen de vraag stelde. Zij staan in hun omgeving gekend als echte levensgenieters. Ik hoop dan ook dat ik met evenveel liefde en passie door het leven kan gaan als hen. Hoe dan ook zal met zo'n twee peters de muziek alvast niet ontbreken in mijn leven. Mama, papa en ik zijn er zeker van dat ze dit allebei super goed gaan doen!
Hallo iedereen! Vandaag ben ik welgeteld 1 maand oud en ik kan jullie laten weten dat ik al heel wat beleefd heb. Op donderdag zes april mocht ik samen met mama en papa naar huis gaan. Velen van jullie brachten mij reeds een bezoekje en ik wil graag iedereen bedanken voor de mooie cadeautjes die ik mocht ontvangen. Tussen de bezoekjes door vul ik mijn tijd met eten en slapen. Af en toe durf ik ook eens wenen maar dan zijn mijn ouders steeds in de buurt om mij te troosten. Wil je graag mijn avonturen volgen, dan nodig ik je graag uit op mijn instagram waar ik af en toe eens een foto op zal plaatsen. O ja, en voor ik het vergeet, Ik weeg nu 4.230 kg en ben 54 cm groot. Tot volgende maand! Groetjes, Nioh.
Joepie, al 2 maanden! Wat vliegt de tijd voorbij. Ik ben intussen een blije baby geworden van bijna 60 cm en weeg al 6 kg. Sinds deze maand begin ik de mensen te charmeren met mijn schattige glimlach. Ik begin steeds beter te zien en volg graag alles wat rondom mij gebeurt. Om mij snel in slaap te krijgen gebruiken mijn ouders 's avonds een nachtlampje dat sterretjes op het plafond projecteert. Daar kijk ik graag naar en het helpt mij om 's nachts al wat langer te slapen dan overdag. Zo, en dan is het nu tijd geworden voor mijn twee-dagelijkse badje. Dat wordt weer genieten! Tot volgende maand! Nioh.
Een nieuwe maand is weer voorbij. De tijd blijft voorbij vliegen! Afgelopen maand gaf ik mijn eerste feestje: mijn babyborrel. Het goede weer en de mooie cadeautjes maakten het voor mij en mijn ouders een dag om nooit te vergeten. Verder was het een vrij rustige maand. Ik slaap nog steeds goed, kom goed bij en geluiden maken is mijn favoriete bezigheid. Volgende maand zullen mijn ouders mij voor de eerste keer een nachtje alleen laten. Ik mag gaan logeren bij moeke en vake terwijl mijn ouders naar de trouw van goede vrienden mogen gaan. Benieuwd hoe dit zal aflopen. Tot dan! Nioh.
Mijn vierde maand is voorbij en ik heb weer heel wat beleefd. Zo ben ik voor het eerst eens een nachtje gaan logeren bij mijn moeke en vake en jongens wat was dat spannend! Zou ik goed eten voor het slapen gaan? Zou ik daarna dan wel slapen? En hoe lang? Of zou ik eerder wenen? Allemaal vragen in het hoofd van mijn ouders maar uiteindelijk heb ik bewezen dat zij zich geen zorgen moeten maken als ze eens avondje op stap zijn zonder mij. Ik had goed gegeten en heb heel de nacht doorgeslapen. Mijn ouders konden trots zijn toen ze mij de volgende dag kwamen halen. Een paar weken terug ben ik ook eens gaan zwemmen in het vernieuwde zwembad van Oudenaarde. Hoewel het water van het peuterbadje wat koud was, trok ik mij daar een niets van aan! Ik ging van hier naar daar en genoot van alle aandacht die ik kreeg. Sinds kort kan ik ook een nieuw trucje: van mijn rug naar mijn buikje rollen. Benieuwd wat ik volgende maand allemaal zal leren! Tot dan!
5 maanden! Begin deze maand ben ik gestart met groentepap, een grote meevaller! Mijn lievelingsgroente is venkel, gevolgd door worteltjes maar eigenlijk gaat alles vlot binnen. Sinds half augustus gaat mijn mama opnieuw gaan werken. Terwijl mijn mama mij heel erg mist, amuseer ik mij samen met oma, moeke en mijn vriendjes. Bij mijn moeke heb ik dan ook voor het eerst fruitpap gegeten, net zo lekker als de groentepap. Rechtop zitten begint mijn ding te worden, ook al heb ik daar toch nog wel wat hulp bij nodig. Hoe dan ook, zittend, staand of liggend, ik ben steeds op zoek naar manieren om alles rondom mij goed te zien.
Ik ben intussen een half jaar geworden! Tijd dus voor nog wat statistieken. Op de controle bij kind en gezin woog ik 8.880 kg en was ik 68 cm groot. Dat merken mijn ouders ook aan mijn maxi-cosi die steeds zwaarder begint te wegen. Ik ben dan ook een flinke eter. Intussen heb ik geleerd om overdag in mijn eigen kamer te slapen. De ene keer gaat dit al wat vlotter dan de andere keer, maar ik leer het wel. 's Nachts slaap ik nog naast mama want ik durf dan wel nog eens wakker worden. Slaan is mijn favoriete bezigheid geworden. Op mijn speelgoed, op de tafel, en zelfs op de piano als een echte muzikant. Hoe gaat het spreekwoord alweer? Jong geleerd is oud gedaan? :) Tot volgende maand!
Rollen van mijn rug naar mijn buik kan ik al een tijdje, maar van mijn buikje naar mijn rug lukte me nog niet. Deze maand hebben mijn ouders mij hier toch op betrapt. Nu, dat ik het kan betekent niet dat ik het veel doe. Veel liever zou ik willen kruipen want als ik eenmaal op mijn buikje lig en al die leuke voorwerpen voor mij zie, dan zou ik daar maar al te graag mee willen spelen. Helaas heb ik nog niet helemaal door hoe ik moet kruipen en dat is soms heel frustrerend voor mij. In de plaats heb ik deze maand wel geleerd om mezelf recht te trekken in mijn parkje. Dan sta ik te wiebelen op mijn twee beentjes, tot groot plezier van mijn ouders... Tot volgende maand voor nog meer avonturen!
Een paar dagen voor ik 8 maand werd heb ik voor het eerst gekropen. Ik neem mijn tijd en na een paar stapjes moet ik eens rusten maar nu kan ik eindelijk aan dat speelgoed dat net buiten mijn bereik ligt. Mijn eerste tandjes beginnen er sinds kort ook door te komen. Eentje bovenaan links en eentje bovenaan rechts. Mensen zeggen dat ik op een klein vampiertje lijk nu. Zolang het dat maar is trek ik het mij allemaal niet aan want deze maand ben ik ook voor het eerst goed ziek geweest en dat was veel erger. De dokter zei dat ik het RSV virus had. Gelukkig was het na een week over en werd ik snel weer de oude :) Tot volgende maand!
Het was weer een maand vol leuke belevenissen. Eerst kwam de Sint, een tijdje later was het Kerst en uiteindelijk ook Nieuwjaar. Ik heb vele leuke cadeautjes gekregen waarvoor ik iedereen wil bedanken! Sinds deze maand slaap ik 's nachts ook in mijn eigen bedje. Dit lukte vrij goed maar de feestdagen hebben ervoor gezorgd dat ik wat uit mijn ritme geraakt ben. Hoe dan ook, dat komt wel weer goed :) De voorbije vakantie heb ik genoten van wat extra quality time met mama en papa. Zo bracht ik met hen een bezoekje aan de kerstmarkt en zijn we samen met peter Niels en Larissa gaan zwemmen! Ik ben al benieuwd naar wat 2018 allemaal zal brengen! Tot volgende maand!
Deze maand is de berging officieel het leukste plekje van heel het huis geworden! Het staat vol met spullen waar ik vol bewondering naar kan kijken. Als ik geluk heb, dan staat het deurtje van het wasmachine of de droogkast open en dan is het al helemaal feest maar zelfs als de deurtjes dicht zijn, dan is er nog altijd de stofzuiger of de swiffer waarmee ik kan rondgaan. Tot volgende maand!
Afgelopen maand is mijn karaktertje beginnen ontwikkelen. Als mama of papa mij iets verbieden, dan ben ik het daar niet altijd eens mee en dat laat ik nu ook duidelijk blijken. Mij achterover laten vallen, beginnen huilen of toch gewoon weer verder doen zijn allemaal truckjes die ik gebruik om toch maar te proberen om mijn zin te krijgen! Een paar dagen geleden kochten we ook mijn eerste schoentjes. Ik had al pantoffeltjes maar die zijn ondertussen al wat afgesleten dus werd het eens tijd voor een stevige schoen! Als laatste wil ik jullie nog meegeven dat "dada" en "bravo" toegevoegd zijn aan mijn woordenboek. Hopelijk zeg ik tegen het einde van volgende maand "hoera". Wat zou dat goed uitkomen! :-)
1 jaar! Een grote mijlpaal in mijn leven. Ik had een heel leuk feestje met vele mooie cadeautjes. Met mama en papa ben ik voor mijn verjaardag naar pairi daiza geweest. Ik vond het heel indrukwekkend om allemaal die grote en kleine dieren te zien en kom binnenkort zeker nog eens terug. Nu het al wat vaker mooi weer is ben ik niet meer binnen te houden. Vanaf ik de deur op een kiertje zie staan waag ik mijn kans om te ontsnappen. Experimenteren met de steentjes en spelen in de aarde vind ik leuk. Nog heel even en dan kan ik ook glijden op mijn nieuwe glijbaan. Intussen stap ik ook al vrolijk rond. Wel nog niet te ver want kruipen gaat nog net iets makkelijker. Tot binnenkort!